27 Ekim 2016 Perşembe

Şizofren

Şizofren
Bir Çarşamba akşamıydı henüz 9 yaşındaydım garip garip sesler falan duyardım ilaçlarım vardı ama tatları iğrençti. Herkes vardı evde annem ,babam ve 4 aylık kardeşim. Gece herkes yataklarına çekildi. Sabah uyandığımda annemde babamda küçük kardeşimde ölmüştü. Yıllar yılları kovaladı bir üniversiteye gittim. Orda çok sevdiğim bir sevgilim ve köpeğim oldu. Sevgilimi evime davet ettim. O gece bizde kaldı yan odada. Sabah ona kahvaltı hazırladım ve uyandırmaya gittim. Ölmüştü ,anlıyacağınız hayatta hiç yüzüm gülmedi. Evde kimse olmadığı için suç bana kaldı. On yıl hapisden sonra küçük bir evim ve işim oldu. Yeni bir köpek aldım. Eve gelince kapıda biri vardı. İçerde çay içtik evinize kamera takmalısınız dedi. Ona olmaz desem bile aklıma yattı. Gidip kamera taktırdım her yere. Aynı adam bir daha geldi iyi yapmışsınız diye. Köpeği atmalısınız dedi. Ona burdan gitmesini söyledim. Sabah uyandığımda köpeğim salanonın ortasında ölmüştü. O adam kapıyı çalıp en iyisini yaptınız diyerek gitti. Köpeğim bıçakla öldürülmüştü. Kameralara baktım. Aslında köpeğimi öldüren benmişim ve kapıdaki kamerala baktığımda ise kapıdaki adam yokmuş gibiydi. Kendş kendime konuşup kararlar veriyordum. Annemi ,babamı ,kardeşimide ben öldürmüştüm. O adam yanıma geldi yine. Sen bensin dedi ve beni öldürdü...



Okumanız gerekenler;

7 yorum:

  1. Sağlam psikolojik fimlerin vurucu finallerinin çıkış noktası.Yine tadında ilginç bir yazı olmuş.

    YanıtlaSil
  2. Soluksuz okudum. Devamı olmalı hissi uyandırdı bende.

    YanıtlaSil
  3. Dövüş kulubü filmiydi sanırım soluksuz izlemiştim ...

    YanıtlaSil
  4. Yazıların kısa ama etkili, süpersin

    YanıtlaSil